فوریت ادراری یک مشکل اورولوژی است که نیاز ناگهانی و شدید به تخلیه ادرار از نشانههای آن است. فوریت ادراری یکی از علائم مثانه بیش فعال است که در افراد سیگاری بیش از غیر سیگاریها دیده میشود. افرادی که مرتب سیگار میکشند سه برابر بیشتر از غیر سیگاریها مستعد ابتلا به مثانه بیش فعال هستند.
سرطان مثانه تنها مشکلی نیست که در اثر سیگار کشیدن ایجاد میشود. سیگار همچنین ممکن است خطر ایجاد سندرم مثانه بیش فعال را نیز افزایش دهد. سندرم مثانه بیش فعال مشکلی است که باعث افزایش مقدار و دفعات دفع ادرار و همچنین نشت ادرار میشود. همچنین سیگار باعث تشدید درد ناشی از سیستیت بینابینی نیز میشود. سیستیت بینابینی یک بیماری مزمن است و علائم آن شامل فشار، سوزش و گاهی احساس ناراحتی شدید در ناحیه مثانه است. نهایتا اینکه سیگار ممکن است باعث افزایش خطر عفونت مثانه شود زیرا باکتریهای مفید را کاهش داده و خطر ابتلا به عفونتهای باکتریایی را افزایش میدهد.
پزشکان متخصص ما در کلینیک طب فیزیکی و توانبخشی امید برای درمان بی اختیاری ادرار و اختلالات سیستم ادراری با ارائه برنامه درمانی اثر بخش و پیشرفته با رویکرد پلکانی یعنی شروع درمان با روش های درمانی ساده مانند ورزش،تغییر رژیم غذایی و سپس متدهای پیشرفته مانند بیوفیدبک و تحریک الکترونیکی به افرادی که دخانیات (سیگار) مصرف میکنند، در غلبه به این بیماری کمک میکنند.
برای کسب اطلاعات بیشتر و یا رزرو نوبت با شماره تلفن های 02122770586 تماس حاصل فرمایید.
سیگار کشیدن افراطی چگونه باعث بیش فعالی مثانه میشود؟
چند مورد قابل توجه در اینجا به طور خلاصه شرح داده شده که عبارتند از:
- تحریک عضلانی مثانه: سیگار کشیدن عملی تحریک کننده و سرطان زاست که باعث التهاب پوشش داخلی مثانه شده و منجر به ایجاد مثانه بیش فعال و تکرر ادرار میشود. شیوع مثانه بیش فعال در اثر سستی عضلات دترسور در افراد زیر 65 سال27 درصد و در زنان بالای 65 سال حدود 38 درصد است.
- نیکوتین، منقبض کنندهی عضلات: سیگار کشیدن میتواند باعث ایجاد انقباض ناشی از نیکوتین در پوشش داخلی مثانه شود. انقباض بیش از حد باعث تحریک و حساسیت بیش از حد عضلات مثانه و تکرر ادرار میشود.
- بیماری مزمن انسدادی ریه: احتمال ابتلای افراد سیگاری در اثر تحریک مسیر تنفسی بسیار زیاد است. سرفههای شدید مکرر باعث افزایش فشار داخل شکمی و بی اختیاری ادرار میشوند.
برای رفع مثانه بیش فعال ناشی از سیگار کشیدن چه میتوان کرد؟
به افراد سیگاری توصیه میشود برای کنترل علائم مثانه بیش فعال هر چه زودتر سیگار را ترک کنند. ثابت شده است ترک سیگار یا کاهش دفعات آن باعث کاهش شدت علائم مثانه بیش فعال میشود. در حقیقت، برخی از مطالعات نیز نشان دادهاند که ترک سیگار، بدون نیاز به دارو، به بازگشت مجدد و موثر فعالیت مثانه کمک میکند. علاوه بر ترک سیگار، موارد زیر به بازگشت مجدد کنترل مثانه کمک میکنند.
- حمایت اجتماعی: حمایت دوستان و خانواده تاثیر بسیاری در ترک سیگار دارد. برخی از افراد در اثر ترک نیکوتین، دچار مشکلاتی از جمله تحریک پذیری و تغییر خلق و خو و یا حتی مشکلات شدیدتری همچون رعشه و تپش قلب میشوند. حمایت از طرف شخص مورد علاقهی فرد به اندازهی درمان برای ترک سیگار اهمیت دارد. صرف اوقات فراغت با خانواده و دوستان غیر سیگاری به ترک سیگار کمک میکند.
- استفاده از جایگزینهای کمکی برای ترک سیگار: ترک ناگهانی سیگار، مخصوصا برای سیگاریهای افراطی، بسیار سخت است. بنابراین، کمک به این افراد از اهمیت بسیاری برخودار است و میتوان از طریق آدامسها یا تکههای کوچک نیکوتین (و همچنین دیگر اشکال نیکوتین برای رساندن مقدار کمی نیکوتین به فرد به منظور ترک آسانتر) به آنها کمک کرد.
- تلاش مجدد و مجدد: در اکثر اوقات، افراد سیگاری در اولین تلاش خود برای ترک سیگار موفق نمیشوند؛ اما نباید نا امید شوند و باید بیشتر تلاش کنند تا به نتیجهی موثر و عملی برسند.
روشهایی برای رفع مثانه بیش فعال
علاوه بر ترک سیگار، اقدامات دیگری نیز به بازگشت فعالیت طبیعی مثانه کمک میکند که نمونههایی از آنها عبارتند از:
- تغییر رژیم غذایی: برای کنترل بهتر مثانه، توصیه میشود نوشیدنیهای کافئیندار، شیرینیهای مصنوعی و غذاهای پر ادویه از رژیم غذایی فرد حذف شوند. مصرف کافئین زیاد، یعنی بیش از 200 میلی گرم در روز مستقیما بر انقباض عضلات دترسور مثانه تاثیر میگذارد.
- آموزش مثانه: فرد باید یک زمان مشخص برای تخلیه مثانه در نظر گرفته و به تدریج فاصله زمانی بین تخلیهها را بیشتر کند تا ظرفیت مثانه افزایش یابد. این کار به بهبود فعالیت مثانه کمک میکند.
- حرکات ورزشی: برای بازیابی قدرت عضلات کف لگن، فرد باید حرکات ورزشی کگل که تقویت کنندهی عضلات کف لگن هستند را انجام دهد.
- مصرف مایعات: مصرف حداقل 6 تا 8 لیوان آب در روز برای حفظ سلامت مثانه مفید است. متاسفانه، اکثر افراد تصور میکنند که مصرف آب کمتر باعث کاهس دفعات تخلیه ادرار و بهبود علائم مثانه بیش فعال میشود. در حقیقت، عدم مصرف آب کافی باعث تحریک مثانه شده و احتمال دارد علائم مثانه بیش فعال را تشدید کند.
- کنترل یبوست: اگر فرد علاوه بر مثانه بیش فعال، علائم دیگری نیز دارد، بهتر است برای درمان بهتر به یک پزشک متخصص مراجعه کند. برای مثال، برخی از افراد یبوست یا مشکلات گوارشی دیگری دارند که باعث ایجاد مثانه بیش فعال میشود.
- دارو: برای کنترل علائم مثانه بیش فعال، میتوان پس از مشورت با پزشک، داروهایی نیز مصرف کرد. داروهایی که بیشتر رواج دارند شامل اکسي بوتينين و داروهای مرتبط میباشند.
چگونه از بیوفیدبک برای درمان بی اختیاری و مشکلات مثانه استفاده میشود؟
نتایج حاصل از مطالعات بسیار ثابت کرده که استفاده از بیوفیدبک در درمان بی اختیاری ادرار موثر است. از بیوفیدبک میتوان برای کمک به کنترل ادرار توسط فرد و تقویت عضلات کف لگن استفاده کرد. عضلات کف لگن عضلاتی هستند که نقش مهمی در کنترل مثانه ایفا میکنند. ضعف یا اختلال در عملکرد عضلات کف لگن باعث ایجاد مشکلاتی در کنترل و حمایت از مثانه و مقعد خواهد شد.
از آنجا که فرد نمیتواند عضلات کف لگن را ببیند، تعیین محل دقیق آنها مشکل میباشد. ممکن است فرد متوجه نشود که آیا حرکات کگل را صحیح انجام میدهد یا خیر. در اینجاست که بیوفیدبک میتواند به فرد کمک کند. در درمان با بیوفیدبک از تصاویر کامپیوتری و صداهای قابل شنیدن برای نمایش عضلات در حال حرکت به فرد استفاده میشود. همچنین در بیوفیدبک درمانگر میتواند قدرت عضله را اندازه گیری کرده و یک برنامه ورزشی مناسب برای فرد تهیه کند. بیوفیدبک تاثیری بر روی عضلات ندارد بلکه یک ابزار آموزشی است که کنترل و تقویت کف لگن را به فرد آموزش میدهد.
تحریک الکتریکی عضله چگونه به درمان بی اختیاری ادرار کمک میکند؟
تحریک الکتریکی عضله کف لگن یک روش غیر تهاجمی برای ایجاد انقباض در عضلات کف لگن است. وسایل تحریک کنندهی الکتریکی عصب از ابزاری غیر قابل ایمپلنت برای تولید پالسهای الکتریکی و ایجاد انقباض در عضلات کف لگن استفاده میکنند. این ابزار توسط چند الکترود در کف لگن قرار داده میشود. چندین نوع الکترود مختلف برای این کار وجود دارد. برخی از الکترودها چسبنده هستند (از چسب رسانا پوشیده شدهاند) و به پوست کف لگن متصل میشوند. برخی دیگر از الکترودها برای قرارگیری در واژن یا مقعد طراحی شدهاند. این الکترودها، الکترودهای واژینال یا مقعدی نامیده میشوند.
پس از اتصال الکترودها و فعالسازی دستگاه تحریک الکتریکی عضله، پالسهای الکتریکی به عضلات کف لگن اعمال میشود. (از آنجا که جریان الکتریکی از پوست گذشته و به عضلات میرسد، گاهی این روش درمان را درمان ماوراء پوستی مینامند.) پالسهای الکتریکی باعث انقباض عضلات کف لگن میشوند. معمولا این دستگاه بین 5 تا 30 ثانیه فعالیت کرده، سپس 5 تا 30 ثانیه به عضله استراحت میدهد. این سیکل انقباض و استراحت حدود نیم ساعت تا یک ساعت در هر جلسه ادامه مییابد اما برخی از افراد تحریک الکتریکی را زمان بیشتری، حتی تا 20 ساعت در روز، ادامه میدهند. طول جلسات درمان و تعداد آنها به شدت بی اختیاری بستگی دارد.
کپی فقط با ذکر منبع و لینک بلامانع است.