درمان بی اختیاری ادرار فوریتی (اضطراری) از طریق تقویت عضلات لگن

گاهی‌اوقات بی‌اختیاری ادرار فوریتی، با عنوان “مثانه پرکار” یا ”  مثانه اسپاستیک” نامیده می‌شود. بی‌اختیاری فوریتی دومین نوع ازشایع‌ترین بی‌اختیاری ادرار پس از بی‌اختیاری ادرار استرسی است . احتمال اینکه زنان نسبت به مردان به بی‌اختیاری ادرار فوریتی مبتلا شوند،  بیشتر است. این نوع از بی‌اختیاری هنگامی رخ می‌دهد که مثانه شما منقبض شده، بدون اینکه شما عمداً قصد انجام آن را داشته باشید و به شما فرصت رسیدن به دستشویی را نمی‌دهد.

علت بی‌اختیاری ادرار فوریتی

 بی‌اختیاری ادرار اضطراری به علت انقباضات غیرطبیعی مثانه روی می‌دهد. بطور طبیعی عضلات قوی که ماهیچه باسطه نامیده می‌شوند، جریان ادرار را از مثانه کنترل می‌کنند. در بی‌اختیاری ادرار فوریتی، این عضلات مثانه پرکار، با نیروی کافی منقبض شده تا ماهیچه‌های باسطه مجاری ادراری که لوله‌ای است که ادرار را به بیرون از بدن انتقال می‌دهد، تحت فشار قرار دهد.

مثانه ممکن است به دلایل زیر انقباضات غیرطبیعی داشته باشد:

• ممکن است مثانه بدرستی عمل نکند، زیرا عصب‌های آن به علت بیماری‌های مختلف مانند دیابت، سکته مغزی، ام اس  یا بیماری پارکینسون آسیب دیده است.
• ستون فقرات آسیب دیده باشد
• ممکن است مثانه تحریک شده باشد.

در بسیاری از موارد، علت بی‌اختیاری ادرار اضطراری مشخص نیست.

علائم بی‌اختیاری ادرار فوریتی

مهمترین علامت بی‌اختیاری ادرار فوریتی، نیاز فوری و ناگهانی به ادرار کردن و ریزش غیرارادی ادرار در زمان‌های نامناسب است. به عنوان مثال، ممکن است در مکان عمومی یا در حال خواب نشت ادرار داشته باشید.

عوامل خطر بی‌اختیاری فوری ادرار

افرادی که در معرض خطر بالاتر در بی‌ اختیاری ادرار اضطراری هستند، عبارتند از :

• افراد مسن
• زنانی که سزارین یا جراحی دیگر لگن انجام داده‌اند
• افرادی که اضافه وزن دارند
• مردانی که جراحی پروستات یا مشکلات پروستات مانند بزرگ شدن پروستات یا التهاب پروستات داشته‌اند
• افرادی که عصب آنها به دلایل مختلف مانند دیابت، سکته مغزی یا صدمه، آسیب دیده است
• افرادی که سرطان‌های خاص مانند سرطان مثانه یا پروستات دارند
• افرادی که دچار عفونت‌های مجاری ادراری هستند

چگونه می‌توان این مشکل را تشخیص داد؟

در طول معاینه جسمی، متخصص به شکم و مقعد نگاه می‌کند.

• در زنان معاینه لگن انجام می‌شود.
• در مردان معاینه دستگاه تناسلی انجام می‌گیرد.

در اکثر موارد، معاینات فیزیکی هیچ مشکلی را نشان نمی‌دهد. اگر علل سیستم عصبی وجود داشته باشد، مشکلات دیگری نیز ممکن است یافت شود.

آزمایش‌ها شامل موارد زیر است:

• سیستوسکوپی برای مشاهده داخل مثانه شما
• آزمایش پد. در حالی که یک پد بهداشتی پوشیده‌اید، ورزش می‌کنید. سپس این پد وزن می‌شود تا مشخص شود چه مقدار ادرار از دست داده‌اید
• اولتراسوند یا سونوگرافی لگن و شکم
• ادرار باقی مانده در مثانه را پس از ادرار کردن اندازه‌گیری می‌کنند
• آزمایش ادرار برای بررسی وجود عفونت
• آزمایش استرس ادرار (در حالی که مثانه شما پر است، سرفه می‌کنید)
• سیتولوژی ادرار برای رد احتمال سرطان مثانه
• بررسی یورودینامیک برای اندازه‌گیری فشار و جریان ادرار
• تصویربرداری اشعه ایکس با رنگ کنتراست برای مشاهده کلیه و مثانه
• ثبت روزانه برای ارزیابی مقدار مایعات دریافتی، دفع ادرار و  تکرار ادرار

درمان بی ‌اختیاری ادرار فوریتی

اینک چه درمانی را برای بی‌ اختیاری ادرار فوری انتخاب می‌کنید، بطور طبیعی بستگی به شدت درد و رنجی که شما را تحت تاثیر قرار می‌دهد و مقدار ادراری که هرروز از شما نشت می‌کند، دارد. پزشک معمولاً درمان بیماری را با گزینه درمانی کم تهاجمی تر شروع می‌کند.یکی از چیزهایی که پزشک شما برای درمان موفقیت‌آمیز بی اختیاری ادرار اضطراری نیاز دارد، تشخیص درست است. همانطور که بی اختیاری ادرار فوریتی طبیعتاً ناشی از یک مشکل اساسی دیگر است، آن مشکل اساسی و زمینه‌ای باید بدرستی شناسایی شده و درمان شود. اگر این مشکل درمان نشود، بی‌اختیاری ادرار اضطراری می‌تواند بر زندگی اجتماعی، حرفه‌ای و جنسی فرد تاثیر بگذارد، از این رو بهتر است که درمان را به تعویق نیانداخته و هرچه زودتر درمان را شروع کنید. در اینجا متداول‌ترین تکنیک‌های درمانی  مورد استفاده برای بی اختیاری فوری ادرار ، ورزش‌ها و نکات مهم آورده شده است:

  آموزش مثانه

آموزش مثانه تکینیکی است که بطور گسترده برای تقویت و بهبود قابلیت ارتجاعی مثانه بکار می‌رود. اگر تکنیک‌های آموزش مثانه بدرستی انجام شود، می‌تواند ظرفیت مثانه را افزایش داده و از پرکار بودن آن جلوگیری کرد. اینکار بدین معنی است که فواصل بین هنگامی که برای رفتن به دستشویی احساس نیاز می‌کنید و زمانی که واقعاً به دستشویی می‌روید، می‌تواند افزایش یابد. مسئله اصلی آموزش مثانه، افزایش تدریجی مقدار زمان فواصل بین رفتن شما به دستشویی است. به عنوان مثال، اگر شما هر از یک ساعت به دستشویی می‌روید، سعی کنید که ادرار را 5 دقیقه بیشتر و سپس 10 دقیقه بیشتر و به همین ترتیب، نگه دارید. هرچه این وقفه بین احساس نیاز به دفع ادرار و رفتن به دستشویی طولانی‌تر شود، ظرفیت مثانه شما بزرگتر خواهد شد. حداکثر دفعات ادرار در 24 ساعت شبانه روز برای یک فرد معمولی مانند شما، بین 5 تا 6 بار (یا هر از 3 تا 4 ساعت) است.

وزرش کف لگن چه قدر موثر است؟

حرکات اساسی کف لگن به تقویت بافت عضله ای اطراف مثانه کمک کرده و می‌تواند مثانه پرکار را در برخی مواقع درمان کند. اگر شما سعی کنید جریان ادرار را هنگامی که به دستشویی می‌روید، متوقف کنید، می‌توانید عضلات کف لگن را احساس کنید. برای تقویت عضلات کف لگن، این عضلات را 10تا 15 مرتبه در هر بار فشار دهید. سعی کنید که از حبس کردن نفس خود ، یا سفت کردن عضلات شکم ، باسن یا ران خودداری کنید.

چه تغیراتی در سبک زندگی باید داده شود؟

کارهای زیادی در زندگی روزانه  وجود دارد که می‌توانید تغییر دهید، تا شدت بی اختیاری ادرار اضطراری را کاهش دهید. این تغییرات عبارتند از :

• مسیر رفتن به دستشویی را در ساده ترین و راحت‌ترین حالت ممکن تغییر دهید
• سعی کنید تا جایی که ممکن است از مصرف کافئین خودداری کنید. کافئین ادرارآور است و بدین معنی است که باعث افزایش ادرار در شما می‌شود. همچنین ممکن است باعث ایجاد ناراحتی برای مثانه شود.
• گرچه ممکن است خلاف واقع به نظر برسد، اما مقدار مایعاتی که می‌نوشید را کاهش ندهید. اگر این کار را انجام دهید، ادرار شما ممکن است جمع شده که می‌تواند باعث آسیب به مثانه شود.
• سعی کنید فقط زمانی که واقعاً احساس نیاز می‌کنید به دستشویی بروید. اگر بیش از حد به دستشویی بروید، مثانه شما ممکن است عادت کنید که مقدار کمتر و کمتری ادرار را در خود نگه دارد.
• اضافه وزن ممکن است شدت بی اختیاری ادرار فوریتی را افزایش دهد. اگر می‌توانید مقداری از وزن خود را با انجام فعالیت و خوردن غذاهای سالم و رژیم متعادل، کم کنید.

چه داروهایی می توان  استفاده کرد

گروهی از داروها که آنتی موسکارینیک نامیده می‌شوند، برای مقابله با بی اختیاری ادرار فوریتی مؤثر‌اند. این داروها تکانه‌های عصبی خاصی را مسدود کرده که بطور پیوسته مثانه را شل می‌کند. دارو بطور طبیعی همراه با یکی دیگر از درمان‌هایی که در زیر بیان شده است، استفاده می‌شود. قبل از شروع یک دوره مصرف دارو، حتماً با پزشک مشورت کنید تا اطمینان حاصل کنید که این دارو برای شما مناسب است.

آیا جراحی برای درمان بی اختیاری ادرار اضطراری لازم است

جراحی می‌تواند در درمان بی اختیاری ادرار اضطراری نسبتاً مؤثر باشد. جراحی برای افزایش اندازه مثانه یا کاهش فعالیت آن بکار می‌رود. در بیشتر موارد، اگر دیگر روش‌های درمانی بی‌اختیاری ادرارفوریتی مؤثر واقع نشود، جراحی اخرین راه‌حل خواهد بود.

مطالعات اخیر نشان می‌دهد که حدود 50 تا 100 میلیون نفر در سراسر جهان از بی‌ اختیاری فوری ادرار رنج می‌برند، که اگر شما نیز از مشکل مثانه پرکار رنج می‌برید، این واقعیت می‌تواند تا حدی خیالتان را راحت کند. بنابراین فراموش نکنید که شما تنها کسی نیستید که این مشکل را دارد. بی اختیاری ادرار می‌تواند استرس و ناامیدی زیادی برای فردی که دچار این بیماری است، ایجاد کند. با این وجود، با روش‌های درمانی ذکر شده، همراه با توصیه‌های متخصص کلیه و مجاری ادرار، می‌توانید زندگی نسبتا بدون حادثه‌ای داشته باشید. بنابراین، به بیماری بی اختیاری ادرار اضطراری به عنوان یک بخش اجتناب‌ناپذیر زندگی‌تان نگاه نکنید، با آن بجنگید و کنترل دوباره مثانه خود را بدست بگیرید.

کپی فقط با ذکر منبع و لینک بلامانع است.